#Gentlemans_husband
#Season_two
#part_201


+هان؟
_میگم..
+هیچی الان فهمیدم... خب، خب چیشد چی گفت؟
_اینطور که معلومه شده یه اقای متشخص... گفت تنها سیگار میکشه و توی شرکتی کار میکنه...
لیلی مثل اینکه پدرت واقعا تغییر کرده میخوای ببینیش؟
+ن.. ن.. نمیدونم! مطمئنی یعنی؟
_مطمئنم
+نمیدونم شرایطش رو دارم یا نه نمیتونم تصمیم بگیرم الان
_میگم بیاد... بنظرم بهتره ببینیش
امشب همراه خودم میارمش...
+باشه هرکاری فکر میکنی صلاحه انجام بده
کاری نداری؟
_باشه حتما
نه سلام برسون فعلا
+خدافظ

گوشیو قطع کردمو سمت پدرجون رفتم
نگاه  نگرانی بهم انداخت
لبخندی زدمو گوشیو دستش دادم
سریع از اشپزخونه دور شدم و سمت اتاقم رفتم

(چند ساعت بعد)

لباسامو به یه ست مشکی رنگ شیک عوض کردمو یه شومیز زدم روشون
بهتر بود ورژن خوبی از خودم رو بجا بزارم
روی تخت نشستمو گوشیمو دستم گرفتم
ساعت 19 بودو هر لحظه امکان داشت برسن
نمیدونم بگم مثل چی استرس داشتم!
بالاخره بعد کلی انتظار صدای سلام احوال پرسی مرد غریبه ای اومد
ولی صداش به طرز عجیبی اشنا بود
از روی تخت بلند شدمو با پایین فرستادن آب دهنم راهی بیرون اتاق شدم
از بالای پله ها میدیدم اون مردیو که کل جوونیم باهاش پر رنگ بود...
خنده هام بخاطرش بود... میشه گفت دلیل نفص کشیدنم بود
جوریکه از مامان بیشتر دوسش داشتم!

ولی اون چیکار کرد؟
بغض عجیبی به گلوم چنگ انداخت
گندش بزنن الان وقتش بود؟
نفس عمیقی کشیدم و پله اولیو پایین رفتم
انگار که متوجهم شده باشن سراشون سمتم چرخید
ولی من تنها پدرمو میدیدم که کت شلوار مشکی پوشیده و ساعتی که منو مامان براش خریده بودیم انداخته دستش!
باورم نمیشه هنوز اون ساعتو داره!
نگاهمو ازش گرفتمو سریعتر پله هارو پایین رفتم
وقتی به پایین پله ها رسیدم انگار دیگه توان نداشتم حرکت کنم

سر جام میخکوب شده بودم؛
سرمو پایین انداختم و به هر زوری بود پچ زدم
' سلام
پدر کمی نزدیک تر اومد
جوریکه فقط چند قدم بینمون فاصله بود
چند ثانیه بعد صدای بمش توی گوشم پیچید

_سلام بابا

قلبم رفته بود روی درجه هزار
دلم برای یبار دیگه بابا گفتنش گز گز میکرد
دستشو زد زیر چونمو سرمو بلند کرد

200 لایک