عاشقانه های شبنم

«لبت صریح‌ ترین آیه‌ی شکوفایی‌است
و چشمهایت شعر سیاه گویایی‌ است»
صدای بلبل مست و نوای پنجه ی یار
بروی ساز سه تار شنیدن چه غوغایی است
دلم هوای بوسه نموده مستم کن
لب از تو گرفتن آخرش شکوفایی است
مرا که کَس نتوانسته دلبری بکند
فتاده ام به غم تو ببین چه بلوایی است
بیا که آتش عشقت درون من سوزاند
به هر مکان که تو باشی سرای شیدایی است