عشق را کنار تیرک راه بند. تازیانه می زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
روزگار غریبی است نازنین
آنکه به در می کوبد شباهنگام به کشتن چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
دیدگاه ها (۰)

ببخش ای دل که با غم ها تورا غم پررورت کردم شکستم بال پروازت ...

قفس بشکن که بیزارم از اب و دانه در زندان خوشا پرواز ما حتی ...

سرد و سنگین و بی سرو سامان وسیاه میکشم بر سر دوشم نه سری نه ...

خداحافظ ای چشمه های قشنگ خداحافظ ای اسب و زین و تفنگ خداحافظ...

روزهای خوب‌تری می رسد، ما خوب می‌شویم، شکستگی‌هامان را ترمیم...

چهار ۲ _ فریب دنیلسال های نوجوانی لیندا با لبخندهای دنیل شکل...

یاد دارمان خاطره خوشدر حال گذر از کوچهتو به من خندیدیمن درآن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط