سرد و سنگین و بی سرو سامان وسیاه
میکشم بر سر دوشم نه سری نه سرباری
مثل سی ثانیه اول حلق آویز است
همه ی عمر قشنگم که تو می‌پنداری از خدایم طلب خانه تکانی کردم
ناگهان زلزله ی آمد و ماند آواری 😔😔😔