از مسلخ خود به چشم تو پناه آوردم
ای اغوش آغشته به نور پرواز را از من مگیر
گم شود در پریشانی گیسوی به باد اندود تو
این سایه محدود به نور وای کاش که برف می آمد بر سرزمین تا شاید یخ زند این التهاب زیستن در خیال تو