خبر نداری از دلم کجاست مهربانی ات

خبر  نداری از دلم ، کجاست مهربانی ات..؟
تو همدمی تو مونسی، کجاست همزبانی ات..؟

تویی که شعر عشق را به قلب من سروده‌ای..؛
کجاست  آن ترانه‌هایِ سازِ جاودانی ات..؟

سرم به رویِ شانه‌ی‌ِ،، تو بود وقتِ بغض و غم
کنون کجاست سایه‌یِ، وجودِ سایبانی ات..؟

شبیه ماه سر برس، به وقتِ عاشقانه‌گی..؛
بیا بگو کجاست آن..، شکوهِ آسمانی ات..؟

تویی که بوسه میزدی به غنچه‌ی بهار من..؛
کجاست ذوق و شوق بوسه های ناگهانی ات..؟

میانِ باغ قلبِ من، شکوفه‌ داده‌ای بگو
کجاست غنچه‌ی لبت؟، کجاست باغبانی ات..؟

شبیه موج می‌رسی، به پهنه‌ی خیالِ من..؛
و من که غرق در توام ، کجاست بیکرانی ات..؟

بدون تو نمی‌روم به جشن مهر و ماه و شب
بیا، نرو، بمان، بگو،، کجاست آن نشانی ات..؟

خوشم به همکلامی‌ات به بودنت، به شادی‌ات..؛
اسیر خنده‌‌ی تو ام،کجاست شادماني ات..؟

برای عمر و زندگی ، تو بهترین بهانه‌ای..؛
بمان بهانه‌ی دلم، فدای خوش زبانی ات....



‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❨️͞͞☀️•✾࿐༅🍃❀🌸❀🍃༅࿐✾•