زن كه باشى نميتوانی موقع غمت به خيابان بروی!
سيگاری آتش بزنی!
و دود شدن غمهايت را ببينی!
زن كه باشى
غمت را پنهان ميكنی
پشت نقاب آرايشت!
و با رژ لبی قرمز!
خنده را برای لبهايت اجباری ميكنی!
آنوقت همه فكر ميكنند
نه دردی هست
نه غمی ..
و تنها نگرانيت
پاك شدنِ رژ لبت است!!
زن كه باشى
مردانه بايد غم بخوری.!

سيمين بهبهانى
دیدگاه ها (۰)

اینو همیشه یادت باشه؛خودش باید ارزشتو بدونه نه اینکه تو بدوی...

قبل از آنکه دل برنجانی کلامت را بسنجتیر رفته بر نمی گردد به ...

میدانی چه دارد اذیتم می کند؟‎داشت دوستت دارم هایمان ثمر میدا...

کاش فرشته ای هم بود و آدم ها را هر کجای زمانه که خسته می شدن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط