دوست داشتنت وظیفه‌ ام که نبود ، فریضه‌ ام بود ؛
به جا آوردمش ، تا پایِ جان
در هر مکان و در هر دقیقه‌ ای ...
دوست داشتنت عشق که نبود ، آیین بود ؛
بدان مشر‌َف شدم
بی قیل و قال و بی بوق و کرنایی ...
دوست داشتنت نماز که نبود ، اما گذاردمش ؛
شبانه روزی هزار رکعت
به وقت صبح و ظهر و شام ...
دوست داشتنت زکات که نداشت ، اما پرداختمش ؛
به هر دمی و به هر بازدمی ، به هر نفس ...
دوست داشتنت دینی بود
که مخفیانه به آن ایمان آوردم ،
دینی که جز تنهایی ثوابی نداشت !
سهم من‌از تو درد وغمت بود که باجان
ودل میکشم به دلخوشیهات که اولویتت
هستند ادامه بده اما وقت کردی به مزارم
سربزن که من همیشه توروا چشم در راهم😔💔

....................................................
کاش میشد قلب را بیرون آورد و دستی از روی نوازش کشید به سرش و گفت .........
تحملتو عشقه مشتی...💗

#saharshehim💖