در خاموشی غروب،
دل صدایی را می‌شنود که از توست…
نه از جهان.
“تو مپندار که خاموشیِ ما، خامشی‌ست؛
بلکه آتشی‌ست که در دل نهفته‌ایم.” — مولانا
.
.