درحقیقت نور روز از دیده ی شبگیر توست

در‌حقیقت نور روز از دیده ی شبگیر توست
وسعت هر کهکشان در نقشه ی تسخیر توست

حرف قلبم را به تو با شعر میگویم ببخش
هر‌کجا را هم‌نفهمیدی دگر‌ تقصیر توست

تو خودت هم‌ گر نخواهی نور دنیایم شوی
قسمت است و شاید این هم‌ بخشی از تقدیر توست

نارضایی هم کنی بر این مقام نورتاب
چهره ی ماه و کمالت در جهان زنجیر توست

گفته بودم حرف قلبم‌را به تو با رمزِ شب!
هر چه گفتم روشن است و مابقی تفسیر توست

بر لب جویی نشستم تا بببینم طی عمر
آنچه میبینم سراب است و فقط تصویر توست



.