دنیای کاغذیم را

دنیای کاغذیمـ را...
سپردمـ دستـ قلمـ هایی که...
رقص روی سفیدی کاغذ را آموخته بودند...!!
دنیای خاکیمـ را..
سپردمـ دستـ پاهایی که...
دویدن را روی آن  را خوبـ بلد بودند..!!
دنیای بیهودگی امـ را..
سپردمـ دستـ خیال های باطلی که ..
شبـ را به روز خوبـ میدانستند چطور باید رساند..!!
دنیای گناهکاریمـ را...
سپردمـ دستـ خدایی که...
بخشیدن را خوبـ می دانستــ..!!
و دنیای دلدادگیمـ را...
سپردمـ دستـ تو که...
که..؟؟
که میدانی باید چه کرد با آن..؟؟
که میدانی...
بی وفا باشی میمرد دنیای بیچاره من..؟؟
دنیای کوچکی بود ولی پر از خواستن...
پر از خواهش... پر از بودن...پر از انتظار و بیقراری...!!!💚