همیشه می گفتی ادعا میکنم که دوست دارم... همیشه بهم شک داشتی ، هیچوقت حرفای منو باور نکردی.. ولی حالا چی؟ حالا که رفتی چیکار کنم؟ رفتن تو تمام زندگیم رو نابود کرد... سوال اصلی اینه.. اون لعنتی چی داشت که من نداشتم؟ اون میتونه مثل من هر کاری برات بکنه؟ اون میتونه مثل من دوستت داشته باشه؟ چطوری حرفای اون رو باور کردی وقتی من تمام تلاشم رو می کردم فقط اون لبخندت رو ببینم؟ لعنتی... حتی اگه اینجا هم بودی هیچ جوابی نداشتی و نخواهی داشت.. ولی تو تا ابد مثل یه حسرت هزار ساله توی ذهن و قلبم باقی میمونی...