پوست بدن مارمولک شاخدار، همچون آفتاب پرست، می‌تواند به رنگ محیطی که در آن ساکن است، یعنی صحرا، در بیاید.

این خزندگان به لطف رنگبندی پشت بدن و خارهایشان، حتی می‌توانند بر روی صخره‌ها نیز استتار کنند. اگر استتار هم کارگر نیفتاد، روش دفاعی بعدی مارمولک شاخدار این است که بدن خود را باد می‌کند تا بزرگتر به نظر برسد و اشتهای شکارچی احتمالی را کور کند.

اگر این روش هم دشمن را از پیش روی بازنداشت، او از چشمانش خون به بیرون می‌پاشد.

مارمولک شاخدار برای انجام این کار، جریان خون را در سایر نقاط بدن محدود کرده، فشار خون را در سرش افزایش می‌دهد و باعث پارگی رگ‌های پلک چشمانش می‌شود. او می‌تواند فوران خون را تا فاصله ۱٫۵ متری خود، به هدف بزند.

این مارمولک را می توان در سراسر جنوب شرقی آریزونا و در امتداد انتقال منطقه جنوبی منطقه کوه های مرکزی یافت.


#جانوران #خزندگان #مارمولک #مارمولک_شاخدار #استتار #عجایب_خلقت #جانوران_شگفت_انگیز #طبیعت_آمریکا #حیوانات #جانورشناسی #علمی