#بی‌تو‌هرگز...
 میدانستی دلبر قشنگم؟؟
دلم یک
شاملو, فروغ سهراب میخواهد
که بنشینند و برایم غزل های عاشقانه بخوانند
یا سهراب
که مرا در قایقش جای دهد وببرد آن سوی مرز های دوستی و بگوید زندگی فرصت یک لبخند است پس غنیمت شمرش تا
از بلاتکلیفی بیرون بیایم یا
یک نیما که برایم بسراید
تو را من چشم در راهم
حالا شاعر هم نبود
نباشد
نذر چشمانت قشنگت من که  نمرده ام, هستم جان دل,
خودم آنقدر شعر به پایت
خواهم ریخت
که عاشق ترین
شاعر دنیا شوی
مثل نیما, فروغ,, سهراب,وو
و صدایت شود
لالایی شب هایم
راستش را بخواهی
شاملو , سهراب و نیما بهانه است !
دلم‌ فقط‌ تو‌ را‌ می‌خواهد دلبرجان تو را تاگاهی دلتنگیم را با تو قسمت کنم تو برایم شعر بخوانی ومن تحسینت کنم, همین...
☆☆☆
#من_با_تو...
من با تو...
با تو بودن یعنی نفس کشیدن در هوای عشق،
یعنی قدم زدن در مسیری که هر دو دستمان را محکم گرفته‌ایم،
یعنی حتی در سکوت، حرف‌هایی هست که فقط دل‌هایمان می‌فهمند.

من با تو...
در سختی‌ها قوی‌ترم، در شادی‌ها شادتر،
تو چراغ روشنایی راه منی در تاریک‌ترین شب‌ها،
و من هر روز بیشتر عاشق این همراهی می‌شوم.

با تو هر لحظه زندگی پر از رنگ و بوی تازه می‌شود،
و هر لبخندت مانند طلوعی است که دنیای مرا روشن می‌کند.

من با تو...
نه فقط یک «من» و یک «تو»،
که یک «ما»یم، یک دنیا، یک عشق بی‌پایان.

من با تو…
یاد گرفته‌ام که عشق، صبر و امید است،
که در هر تلاطم زندگی، پناهی هست برای دو دل عاشق.
با تو، هر شکست، فرصتی‌ست برای رشد،
و هر روز، شروعی دوباره برای ساختن رویاهای مشترک‌مان.

من با تو…
می‌خواهم همه لحظه‌هایم را به نام تو رقم بزنم،
حتی در فاصله‌ها، حتی در سکوت،
چون می‌دانم که عشق واقعی هیچ‌گاه به دوری تن نمی‌دهد.

من با تو…
تا ابد همراه خواهم بود،
با تمام ضعف‌هایم، با تمام اشتباه‌هایم،
چون تو آن نقطه‌ی امنی هستی که قلبم همیشه برایش می‌تپد...
پ 💔 ن
«عشقِ مجازی؛ اعتیادِ مدرن یا فریبِ جمعی؟»

ما نسلی هستیم که
"دوستت دارم" را بیش از آن‌که از لب‌ها بشنویم، از صفحه‌نمایش‌ها خوانده‌ایم...
نسلی که به‌جای دستانِ گرم،
به تیپ‌های دلبرانه دل می‌بندد
و عشق را با تعداد لایک‌ها و استوری‌های دونفره می‌سنجد!

آمارها فریاد می‌زنند:
70٪ رابطه‌های مجازی، در هیاهوی سکوتِ آنلاین خاموش می‌شوند...
ما روزانه 3 ساعت منتظر یک پیام می‌مانیم،
درحالی‌که حتی 30 دقیقه برای گفت‌وگوی چهره‌به‌چهره نمی‌گذاریم!

«چرا این عشق‌ها تا ابد فراموش نشدنی است؟»

چون ما عاشق تصویرها می‌شویم، نه انسان‌ها...
دل می‌بازیم به نقاب‌هایی که در استوری‌ها برق می‌زنند،
و شگفت‌زده می‌شویم وقتی درمی‌یابیم:
پشت این قاب‌های پرزرق‌وبرق، هیچ چیزی واقعی نیست!
راهِ نجات؟
عشق را آفلاین تجربه کنید،

به‌جای ثبت استوریِ "با هم بودن"، حضورِ واقعی را زندگی کنید

و فراموش نکنید:
قلب‌ها را باید در چشم‌ها خواند، نه در پیام‌ها...

#هرمزگان‌زیبا
#بندرعباس
#ابراهیم‌منصفی_رامی‌جنوب
#چوک‌بندر
#ویسگون
دیدگاه ها (۰)

#حیران‌تر_از_حیران...من چیز زیادی ازت نمیخوامفقط میخوام تصور...

#غمنامه‌ای‌برای‌طُ...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نم...

#نامه‌آخر...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نمی ماند، ب...

#به‌دادُم‌بِرس...چقدر صبر کردم چقدر دیر کردیهنوزم همونم تو ت...

در برهه ای فکر می کردم هیچ چیز برایم ارزش زندگی ندارد، تا زم...

زندگی را طعم لب های تو گیرا می کندعطر یاد تو دلم را غرق رویا...

تقدیم بانثار عشق خدمتِ جانانم:❤🌹زندگی را طعم لب های تو گیرا ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط