می‌گویند زندگی سهمِ زنده‌هاست…
و ما،
در هجومِ بی‌رحمِ روزها،
آن‌قدر دویدیم و بریدیم
که فراموش کردیم زنده بودن یعنی چه…
هر قدم، زخمی شدیم…
هر نفس ، حسرت شد…
و هر لبخند، در دلِ گریه جان داد…
خدایا…
این زندگی‌ست؟
یا نفس کشیدنِ آرام در میانِ ویرانه‌های آرزوها؟
.