سلسله مویتو کردهمرا مست مست

...
سلسله موی‌تو کرده‌مرا مست مست
آن‌خم‌ابروی توکرد چنین می پرست
آبی چشمان تو غرق نموده ‌است دل
آه‌که‌شیرینی ‌وخط ‌لبت‌محشر است

هرچه‌بگویم از این‌نقش‌خدا ساخته
باز بماند به سر آن‌چه که دل باخته
روشنی چشم من رونق شب‌های من
باده ‌ی نابم بده، باده ‌ی خود ساخته

شمع‌دلم‌شدخموش ای‌گل‌زیبا بکوش
مستی‌چشمان‌توبرده‌مرا‌عقل‌و هوش
گر گذرت اوفتاد بر من غمگین بدان
خاطره بوسه‌ات کرده مرا باده نوش

در تب آغوش تو گر برود جان ز تن
نیست‌مراهیچ‌باک تاکه‌ تویی یار من
مهر تو در واژه‌ ها با غزل آمیخته
چون رخ زیبات شده قافیه شعر من

اشک من و آه من بغض فرو خورد‌ام
از همه دنیای تو مانده که من برده‌ام
آتش‌افروخته سوخت ‌مرا جان و تن
تاب‌ندارد دگر این‌دل زخم خورده‌ام

نیست‌مراتاب‌دل‌بیشترازآنچه هست
پلک‌مزن‌عشق‌من‌تاکه دلم ‌زنده است
ای‌همه دنیای من عشق تو رویای من
ای‌که وجودمرا عطرتنت کرده مست

ازتوفقط‌عشق‌راخواسته‌ام‌این‌و بس
کورشودچشم‌دل‌کور شوداین هوس
سرخ‌لبت‌شعر من آهوی‌چشمت ختن
کال‌بیافتاد دل از تب‌هجر این و بس

ای‌که‌نمازم‌تویی دردل شب‌های سرد
ذکر قنوتم تویی ای قلمم را تو درد
این‌دل اگر ره‌دهد صید کنم چشم تو
تا بنویسم بر آن از همه‌ی رنج و درد
(ندا)
#سروده_های_عاشقانه
https://telegram.me/RomanticPoem