میدونی

میدونی!
خیلی وقتا با خودم فکر میکنم آدما چی دارن که انقد دوسشون داریم!؟
یا اصلا چرا همون قد که ما میتونیم یکی و بپرستیم کسی یه جا تو قلبش واسمون کنار نزاشته!؟
اصلا شاید این ماییم که داریم بی دلیل تموم وجودمون و پای آدمایی میزاریم که به اندازه ی تموم احساسمون دوسمون ندارن!
‌شاید اشتباه منه که روز و شب یا شب و روز به یکی فکر میکنم و اون بیشتر وقتا من و یادش میره!
شاید من نباید با تموم آهنگای قشنگ و شعرای ناب یاد کسی بیوفتم در صورتی که اون خودش با شعر و اهنگای قشنگ یاد یکی دیگه میوفته!
شاید مشکل منه که هر ثانیه و لحظه به لحظه دلتنگی بیشتر تو دلم لنگر میندازه و بغضم میگیره از این همه فاصله ها ولی اونی که دوسش دارم حتی براش خیلی اهمیتی نداره تو چه حالیم!
دلم میخاد بشینم رو به روی خودم!
دستای خودم و بگیرم!
زل بزنم تو چشمای عاشق خودم!
سرد و بی احساس با چشمای یخی بهش نگاه کنم!
و آروم بگم :
کیانا!...
تموم وجودت و اشکات و بغضات و همه ی قلبت و نزار پای کسایی که شاید اون جوری که باید ؛ شبیه خودت دوست ندارن!

بیا بی تفاوت شیم!
بیا اصلا سرد و یخی رفتار کنیم!
بیا تو گفتن حس دلتنگیمون به آدما خسیس باشیم!
بیا زبونمون روی گفتن جمله ی "دوستت دارم" قفل بشه!
بی احساس و عجیب نه!...
ولی بیا " کم احساس" باشیم!...

#کیانا_نوشت
18 دی ماه 99
4:44 صب 💔😐
پ.ن 1 : ترجیح میدم عاشق آدمای معروف یا آدمای فیک رمانم بشم و تموم قلبم و طرفداریم و حتی اشک و دلتنگیام و بسپرم به اونا تا این که آدمایی برام مهم باشن که تمام دغدغه ی قلب و ذهنم توی هر روزن و حتی براشون کوچیک ترین اهمیتی ندارم!
پ.ن2 : تصمیم گرفتم پنج شنبه و جمعه رو آنلاین نشم! امیدوارم موفق و سربلند شم 🤕😂
پ.ن 3 : به نظرم وقتی بی خواب میشی 4 و نیم صب هم میشه درس خوند
اصلا این موقه ی صب ذهنم واسه یاد گیری تاریخ خیلی آماده تره 😁✌🏻