خاطره هانه می کُشند، نه زنده می کنندآنها مانند یک بمب ساعتیدر لحظه تصورِ یک حالِ خوبغافلگیرت می کنند...فرقش در این استدر لحظه تکه تکه می شوی،لحظه ای بعد بلند می شوی،تکه هایت را جمع می کنیو دوباره ادامه میدهی((پریسا زابلی پور))