گاهی زندگی فقط نداشتن نیست…
گاهی از دست دادن است، با خاطره‌ هایی که هنوز زنده‌ اند.
عجیب است… نه قهریم، نه خداحافظی کردیم،
فقط یک روز فهمیدیم دیگر از هم خبر نداریم.
دیگر صبح‌ ها گوشیم روشن نمی‌ شود به شوق پیام تو،
شب‌ ها هم بی‌ آنکه صدای شب‌ بخیرت را بشنوم
در سکوتی که سهم من شد، می‌ خوابم.
بعضی آدم‌ها نمی‌ روند…
ته‌ نشین می‌ شوند
در عمیق‌ ترین جای دل،
جایی میان یاد و حسرت…
و سهم ما از آن‌ها می‌ شود
دلتنگیِ همیشگی
قشنگ‌ ترین نداشته‌ ی زندگیم
و تمام ...