سال ها بعد

سال ها بعد
در مقابل سال ها قبل مي نشينم
و از تو
براي خودم
حرف مي زنم
به آن قسمت از خاطرم كه ديگر هيچ
يادش نيست
عكس تو را نشان مي دهم
و در دست ِ آن تكه از من كه هنوز هوشيار است
آينه مي گذارم
تَرَك ها
يكديگر را به جا مي آورند
و تنهايي
چون برف ِ بر برف
در حواس لحظه
جمع مي شود
حالا شب
بر سر ِ هر دومان
تا ابد
سپيد است....