این ورژن اصلی آهنگ پرسه س!
آهنگی که اگه از اول تا الان هرچقد گوشش دادم تکراری نشده و اگه صد هزار بار دیگم پلی شه هنوز قفلیه!
میگه :
بعد من در پس این شهر کسی دست تورا دست تورا می‌گیرد
یک نفر می‌رسد از راه در این فاصله جا می‌گیرد :)
اما توی یه ویدیوی غیر اصلی دیگه سهیل میخونه :
+تو چه باشی چه نباشی غم تو جان مرا جان مرا می‌گیرد!
بت چشمان تو چشمان تو ایمان مرا می‌گیرد :)
راستش مردد بودم کدوم و انتخاب کنم و پست بشه
چون هردوتاش به یک اندازه به قلبم چنگ میزنه!
هم اولی که یادم میندازه تو یکی دیگه و شبیه من صدا میکنی و حست بهش شبیه منه!
هم دومی که حواسم و پرت چشمای دلبرت میکنه که قرار بود فقد مال من باشن و هی دورشون بگردم!
خلاصه امشب حالم خوب نیست و از تموم دنیا دلگیرم!
نمیتونم گریه کنم و هیچی آرومم نمیکنه!
شاید اگه حرف میزدی آروم تر میشدم!
شایدم با همین سر درد لج میکنم و تا صب انقد این پرسه ی سهیل و گوش میدم تا چشمام گرم شه و حداقل تو خواب دستات و بگیرم!

ساعت از نیمه گذشت و دلم آرام نشد...
و خدا رحم کند این همه دلتنگی را...

#کیانا_نوشت
1400.12.19 ؛ یکی از هزار شبِ دلتنگی!

دلاتون بدون غم بچها
شبتون بخیر🤍🌘
مراقب خودتون باشید🙃❤️

#Soheil_mehrzadegan