اگر ســاقی حسین است،من می نخورده مستم
خبر از خود ندارم،که بودم یا که هستم

توچه در پیمانه کــردی که مرا دیوانه کردی
به فسون چشم شهلا،تو مرا افسانه کــردی

ای حبیبم ای طبیبم بی تو در عالم غریبم

خم و خمخانه بشکن،قدح و پیمانه بشکن
به دریای می فرویم کن چه کنم دیوانه هستم

ســـر زلف تـو در دستم به کمند تو پا بستم
زنگاه تو سر مستم چه کنـــم دیوانه هستم