من میدونم تو این دنیای گنده یه نفر هم هست تو ...

من میدونم‌ ، تو این دنیای گنده یه نفر هم هست تو بغل جاشو ، چشم و ابرو و مو مشکی ، دارای چال لپ ، مجهز به موی بافته از این گیس آفریقایی ها ، بی حاشیه ، ندارنده پیج در شبکه های مجازی یا دی اکتیو کننده ی‌ حاذق ، علاقمند به فیلم و سریال و تئاتر ، پیاده روی کننده ، هم مسافرت شونده ، دوست دار لایف استایل "بشینیم خونه فیلم ببینیم کجا بریم ترافیکه" ...

گشنگ ، خوش صدا‌ ، از کیت کت من نخواهنده و اینجور چیزا ، یه گوشه دنیاست ، هی با خودش فکر میکنه نیمه ی گمشده من کجاست یعنی ؟

بالاخره منو پیدا میکنه‌ ، میاد میگه سلام ای کهنه عشق من ،که عشق تو چه باپرجاست ...
منم میگم سلام بر روی ماه تو، عزیز دل، سلام از ماست ...
و
دیگه راحت میشین از دست من ...

میرم دنیال زندگیم ، تا دو هفته بعد که یه کاری میکنم فرار کنه بره ، باز میام اینجا
می نویسم کاش آدما وقتی میرن رژ لبشون رو روی آینه ، شالشون رو گوشه اتاق و لبخندشون رو تو ذهن یار جا نذارن ...
بوی تنشون رو روی پیرهن مردونه های آویزون تو کمد جا نذارن ...

خب کجا بیاد وقتی تهش اینه ؟ بشینیم نون و ماستمون رو بخوریم دیگه والا ...

#فان_۲بامدادی😁