در پیش قدم های تو من فرش زمینم

در پیش قدم های تو من فرش زمینم
هرچند که از کوخ ولی کاخ نشینم
دل نازکم آنقدر که گل نیست، مپاشان
آتش به هوای دل تنگ و تَرَکینم
با باد پُر از اشکم و با تو پُرِ طوفان
با حادثه هم کاسه و با ابر قرینم
در تو کششی هست که بی تاب کننده ست
با هرچه که بی تاب و قرار است عجینم
دل نازک و افتاده و دلتنگ و غریبم
تا بوده همین بوده و تا هست چنینم