از دنیا که سیر میشوماز آدمها که خسته میشومبعد از

از دنیا که سیر می‌شوم...از آدمها که خسته می‌شوم...بعد از باریدن غم‌هایم می‌خزم در آغوش بی‌خیالی و دفتر نگرانی‌هایم را می‌بندم ! چون میدانم هیچ‌کسی مرا در دایره‌ی مهربانیش راه نمی‌دهد و هر کس فقط دغدغه‌های کوچک و بزرگ خودش را حل و فصل می‌کند3