کاش می‌شد
ذره‌ای از قلبِ مهربان تو را
زنجیر کنم
و به گردنم بیاویزم ،
سَنبلی از عشق و آرامش
که همیشه همراهم بماند.

کاش می‌شد
مهربانی نگاهت را
از هر لحظه‌ در زمان بگیرم
و در شیشه‌ای بریزم ،
شبیه عصاره‌ای از زندگی
که هر بار برای نفس کشیدن
به آن پناه ببرم
و مست شوم
از رایحه ی خوشِ بودن تو ،
چون تو، خودِ آرامشی
در دل این جهان پر از تلاطم .

اصلاً حال خوب مگر چیست؟
جز اعدام بغضِ دلتنگی
وقتی در آغوش خیال تو
جا می‌گیرم
و جهان
برای لحظه‌ای کوتاه
دوست‌داشتنی می‌شود…

#باران_مقدم
#ویسگون
#عاشقانه
#دوستت_دارم