گوشه ی باران را ورق می زنم

🌱🍒گوشه ی باران را ورق می زنم
به ابر می رسم
گوشه ی ابر را ورق می زنم
به دریا می رسم
گوشه ی دریا می ایستم
جیبم را از سنگریزه پر می کنم 
و منتظر  ابر می مانم
اینبارنباید گوشه ی هیچ منظره ای را خیس کند
چشمم را می بندم
به دیوار دیروز تکیه می دهم 
و چترم را پایین تر می گیرم
شرط می بندم اینبار
تق تق هیچ کفشی توجه م‌ را جلب نخواهد کردو به تمام سایه های معطر بی اعتنا خواهم بودزنی 
با پای برهنه نزدیک می شودلبخند می زند
و می پرسدچگونه می توان گوشه ی سرگذشت را ورق زد؟🌱🍒


| احسان افشاری |