دل ما آدما به تار مو بنده

دل ما آدما، به تار مو بنده ...
دیدی وقتی یک اتفاقی میوفته که
اصلا انتظارش رو نداریم و برای روبه رو
شدن باهاش آماده نیستیم، میگیم:
وای بند دلم پاره شد !
یا وقتی آدمایی سر راهمون قرار می گیرن
که یه روزی، یه جایی، با حرفها و
کارهاشون این بند دلمون رو بین
دستاشون می گیرن و محکم می کشن و
پاره می کنن و هر تیکه ی دلمون،
پخشِ روزگار میشه !
وقتی دردِ توی نگاهمون رو می بینن،
می گن:
ببخشید نمیخواستم اینجوری بشه
الان جمعشون می کنم.
تلخ می خندیم چون میدونیم که
اون دل، دیگه دل نمیشه.
اون حال و هوای قبل با هیچ مِهری
برنمی گرده.
مراقبِ بند دل آدمای توی زندگیتون باشید ... !