عاشقانه های شبنم

نفسم کاش که در صومعه یارم بودی
راهب این دل بی صبر و قرارم بودی
در فراسوی خیالم به تو می اندیشم
تو که محبوب تر از ایل و تبارم بودی
شعر من از نفس گرم تو بر می خیزد
وقت دم کردن این شعر کنارم بودی
چه بلاها که نیامد به سرم بعد از تو
مایه ی امن و امان دل زارم بودی
من که از جنس خزان هم قدم پاییزم
تو فقط دلخوشی فصل بهارم بودی