وای خدا این آهنگ چقدر قشنگه

( وای خدا این آهنگ چقدر قشنگه )

.. فکرَش را کِه میکنم به یاد میآوَرَم که هیچ‌گاه مرا با نامی که دیگران عزیزکشان را خطاب میدهند ، صدا نکرده بود ، همیشه تنها نامی تکراری که هر بشری خطابم میکرد صدا زده شده بودم
آری ، خب... او برایِ 'من' خاص بود اما ، من چِه؟ من نیز برایِ او "خاص" بودم..؟
دلتنگم ،
دلتنگ صدایی که به من چیز هایی را بگویَد که هیچ گاه نگفته‌است ، دلتنگِ دلداری هایی که هیچگاه درک نکرده‌ام ، دلتنگِ دست هایی که بر سرم کشیده شوَد و غم هایَم را بتکاند ، همانند وقت هایی که برف می‌آمَدو انها را از شانه هایم میتکاند.. همان وقت هایی که هیچگاه فرا نرسیدند ،
البته دیگر چه گویَم که تکاندن غم هایَم همانند خالی کردن اقیانوس با سطلی‌ست که ان هم سوراخ شده آب را نگهدار نمیشود
تنها دلتنگم
دلتنگ اینکه مراد در آغوش کشد و بگوید که او هست ، هرچه شود.. او باز هم هست ! اما او نبود ، حتی هنگامی که من التماس بودن هایش را داشتم او "نبود" ،
او هیچگاه نبود .




..برای تو..