در تصورم نمی‌گنجد روزی دختر یا پسری را «فرزندم! من جای مادرت هستم!» خطاب کنم. کودک درونِ سرتق و خودخواهی دارم که مدام از من در برابر پیر شدن‌ محافظت می‌کند، حتی اگر تمام موهام سفید شده‌باشد، حتی اگر هزار فرزند داشته‌باشم.
از جهان کودکی‌ام فاصله‌ای ندارم و کودک مانده‌ام، اما کودکی که می‌فهمد و آگاهانه و عاقلانه رفتار می‌کند. کودکی که می‌داند باید از خطرات دور بماند و نرنجد و نرنجاند، کودکی که هنوز هم خالصانه دوست دارد و کودکانه عشق می‌ورزد و صادقانه می‌بخشد و ماهرانه خیال می‌بافد. کودکی که هر کجا که کم آورد، چشم‌هاش را می‌بندد، نفس عمیقی می‌کشد و خیال می‌کند حالِ خودش و حال جهان و آدم‌ها خوبِ خوبِ خوب شده، چشم‌هاش را باز می‌کند و می‌کوشد به اتفاقاتِ خوبِ در آستانه‌ی وقوع فکر کند و امیدوارانه لبخند بزند.
کودکی که هنوز هم شب‌ها به این امید می‌خوابد که صبح روز بعد که بیدار شد، چوب جادوییِ جهان را زیر بالشش پیدا کند و با یک حرکت، همه چیز را درست کند.🪄

#نرگس_صرافیان_طوفان
#گل
#دشت_بابونه
#لاله
#سفر
#طبیعتگردی