عاشقانه های شبنم

داده ای بر باد من را،، دیگران را هم
جابجا کردی زمین و آسمان را هم
ای تویی که نبضِ صبح و بوی بارانی
تازه تر کن روح باغ و باغبان را هم
آشنا تر باش و در دامانِ پر چینت
زندگی بخشای این پیر جوان را هم
ای گلِ خوش آب و گِل گاهی نگاهی کن
بوته های خورده سرمای خزان را هم
ای که در زیبایی ات ماندند زیبایان...
چند با ما خرج کن ناز گران را هم