گیبون‌ها Gibbons یک خانواده از کپی‌ها (انسان واران) به نام درازدستان (Hylobatidae) هستند. این خانواده از نظر تاریخی دارای یک جنس بود اما اکنون به چهار جنس و 20 گونه تقسیم شده است.

گیبون‌ها در جنگل‌های بارانی نیمه گرمسیری و گرمسیری از شرق بنگلادش تا شمال شرق هند تا جنوب چین و اندونزی زندگی می‌کنند.

گیبون‌ها مشهور به «کپی‌های کوچک‌تر» با کپی‌های بزرگ (شامپانزه، بونوبو، گوریل، اورانگوتان و انسان) تفاوت‌هایی دارند. از جمله این‌که به نسبت کوچک‌ترند، دو شکلی جنسی کمتری دارند، لانه نمی‌سازند و بیشتر به میمون‌ها شباهت دارند. در عین حال گیبون‌ها برخلاف دیگر کپی‌ها همانند انسان روابط جفتی پایدار دارند.

روش حرکتشان بیشتر بازوپیمایی است و از شاخه‌ای به شاخهٔ دیگر در فواصلی تا ۱۵ متر تاب خورده و با سرعت ۵۶ کیلومتر بر ساعت پیش می‌روند. آن‌ها همچنین قادر به پریدن تا ۸ متر و راه رفتن روی دوپا هستند در حالی‌که بازوان‌شان را برای تعادل بالا نگه می‌دارند. آن‌ها تند و تیزترین پستانداران درختی غیرپرنده به‌شمار می‌روند.

یکی از ویژگی‌های بدنی منحصربه‌فرد گیبون‌ها مچ آن‌ها است که از مفصل توپ و کاسه‌ ساخته شده که امکان چرخش به هر سو را می‌دهد. این امر انرژی مورد نیاز در بالای بازو را در هنگام چرخیدن به‌شدت کاهش می‌دهد و فشار را از روی مفصل شانه می‌کاهد.

آن‌ها دم ندارند و دارای دست‌ها و پاهای درازی هستند، و میان انگشتان اول و دوم دست‌شان فاصلهٔ زیادی وجود دارد. رنگ موی آن‌ها معمولاً سیاه، خاکستری یا قهوه‌ای، با نقاط سفیدرنگی بر روی دست‌ها، پاها و صورت آن‌ها است.

صدای آنها بسیار قوی‌تر از هر خواننده انسانی است، اگرچه در بهترین حالت قد آنها نصف یک انسان است.

رژیم غذایی گیبون‌ها حدود 60 درصد بر پایه میوه است، اما آنها همچنین از شاخ و برگها، حشرات، گلها و گاهی اوقات تخم پرندگان نیز استفاده می‌کنند.

#جانوران #جانوران_شگفت_انگیز #گیبون #جانورشناسی #علمی #درازدستان #حیات_وحش #حیوانات #طبیعت #انسان_واران #پستانداران #سرعت #خلقت