غزه رو فراموش نکنیم...
اونجا هنوز بمباران میشه،
کودکان زیادی شهید میشن،
آب نیست،
غذا نیست،
دارو نیست،
اما امید هنوز زنده است...

زیر آوارها،
روحِ مقاومت نفس میکشه،
مادرانی که اشکاشون رو پنهان میکنن،
پدرانی که دستای خالیشون رو به آسمون میگیرن،
و کودکانِ معصومی که هنوز تو تاریکی،
ستاره‌ها رو روی خاک‌ها میکشن...
غزه، وجدانِ جهان رو میسنجه،
غزه، آزمونِ انسانیتِ ماست،
تا وقتی که غزه نفس میکشه،
امیدِ آزادی هم زنده است.