قسم به آواز پرستوها
و نغمه‌ی باران؛
چُنان در رگ‌هایم زندگی نواخته‌ای
که عيسای هیچ مذهبی
چنین شوری را
یاد ندارد

اسما🌱





پ.ن:این فیلمو چند روز پیش گرفتم.. لطفا با صدای خیلی بلند گوش بدید. و رو آیکن " full screen " کنار تصویر هم بزنید قشنگتر دیده میشه

پ.ن۱: جدیدا از تو شعرایی که میسُرایَم، میشه ششصد تا آرایه ادبی درآورد. انقده من خودمو شعرامو تحویل میگیرم 🙈 🤭

به برخی‌ از آرایه‌های این سروده‌ام اشاراتی میفرمایم

۱)اول اینکه وقتی پرستوها آواز میخونن و باران نغمه،تشخیص داریم و پشت بندش استعاره
۲)نغمه باران = اضافه تشبیهی
۳)زندگی به موسیقی تشبیه شده
۴)اینکه در رگ زندگی نواخته میشه کنایه از سرزنده شدن و عشق و  ...هست
۵)عیسی = تلمیح
۶)دارم میگم تو چنان بهم حس زندگی بخشیدی که هیچ عیسایی اینطوری زندگی نداده به کسی ( و بلکه هم بیشتر)= تشبیه تفضیلی
۷)رگ ، را - چنان ، چنين  = جناس
۸)یه اغراقِ ریزی هم داره
*چنین شوری را یاد ندارد یعنی نواختنِ چنین موسیقی(زندگی)را بلد نیست
۹)شور = استعاره از زندگی ( خودش هم به معنی دستگاه موسیقی هست)

یه ده هزارتای دیگه‌م میشد درآورد🙋🏻‍♀️


و در آخر اینکه
کلام میشدم ای کاش، در تکلم تو🍃👌🏿

#الف‌سین