زمستان کوله بار نه چندان برفی اش را بسته ودر این روزهای و

زمستان کوله بار نه چندان برفی اش را بسته ودر این روزهای واپسین مشغول وداع و خداحافظی است

.گویی میـــخواهد به همه ی ي ما که در بین روزمرگی ها و مشغله ها سردرگمیم،

یادآوری کند که من زمستان بودمو در بین شما ـ نه چندان پرقدرت- مدّتی را زیستم و اکنون با شما وداع می‌کنم تا دوباره به یادتان بیاورم زمان وداع با سردی ها ؛ بی مهری ها ؛ کینه ها و دلخوری ها فرا رسیده است ؛

تا به یادتان آورم در بین تمام شلوغی ها برای خودتان ؛ دلپاکتان و روح خسته تان هم وقت بگذارید و گهگاهی لباس دل‌تان را عوض کنید و با مهر به دیوارهایش رنگ عشق بپاشید.

راستی چه می‌شود اگر گاهی خودمان رابه صرف یک فنجان چای گرم دعوت کنیم تا دریک میهمانی خودمانی و دو نفره« هم نشینی روح و جسم» تمام خوبی ها رابه نفسمان یاد آور شویم تا رنگ نبازند نیکی ها و جایشان رابه دلخوری ها و سردی ها ندهند.

کاش امسال خانه دلمان را محکم تر از خانه هاي‌ زمینی مان بتکانیم تا دیگر هیچ اندوهی،

هیچ #کینه اي، هیچ بدی و #غباری رویش نمانَد.باشد که سال نو رابا “حالی نو” تحویل کنیم . پیشاپیش #سال_نو_مبارک
در#سال_جدید #بهترینها روزیتون