شنیدن این صدا و دم: غمگنامه ترین مرثیه است،
نازنین صدایی که در پهنه و عرصه خشکسالی عمدی
هنر و موسیقی ایران.
که در دوران یائسه و پاییزی سر می برد و
روح غم آلود و زخمی و خون آلود را تسلی و مرهم است
و طراوت می بخشد،
غمی خوش آلود در این صداست، که به خلسه ای رهسپار که تمام آن کس و آنچه را در حسرتش
هستی در خیال به باورش می رسی،
غمی خوش آلود در صداست. ابرهای بی باران
دل را بارور، چشمان خشکیده را جاری
این صدا موهبتی است برای غریبانه ترین و بی کس ترین ها...
#سعید_پور_سعید
#عاشقانه
دیدگاه ها (۸)

من پر از حس قشنگ بودنم تو پر از دلشوره ودلواپسیما دو تا مساف...

بهار بهانه ایست برای بهاری شدن دلو من این بهانه را با هزاران...

از غربت غریب نشین مرزها که گذر کردی به خاطر بسپار پرواز پرند...

حواستان باشد نگذاريد ...آمدن و رفتن آدم ها احساستان را...به ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط