‏«زندگی‌مان را چون خانه‌ای برای کسی می‌سازیم و هنگامی که می‌توانیم او را سرانجام در آن جای دهیم نمی‌آید، سپس برایمان می‌میرد و خود زندانیِ جایی می‌شویم که تنها برای او بود.»


- در جستجوی زمان از دست رفته؛ مارسل پروست.



#دلبر #خانه #زندانی #زندگی #زمان
دیدگاه ها (۰)

از رفیقِ حسود می ترسمبا تمامِ وجود می ترسمپای کوهی که حاسدان...

فی الواقع خداوند اندِ رفاقت است🌱......#عکس_نوشته #خدا #خداون...

"يَا مُفَرَّجَ الْهُمُومِ"ای گره‌گشای اندوه‌ها... 🤍🍃#خدا 🌱#ت...

نه من نمی‌توانم که جفا کنم... :)#جفا #دریا #کشتی

به هیچ چیز زیاد توجه نکن عزیزِ من☘️ دست هایت را بگذار داخلِ ...

🌱🍒سوگ دوستی بی نام ترین اندوه دنیاست.درهر دوستی لحظه ای می ر...

خاطراتم را که مرور‌ می کنم همیشه یک‌ نکته آزارم می دهد ...در...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط