بچه که بودم آرزوم این بود که تهران زندگی کنم
نمیدونم چرا ..ولی همیشه به مامانم میگفتم حاضرم برای همیشه توی خونه بمونم ولی تهران باشم ...البته که همیشه تهران بودیم ...ولی همیشه دوست داشتم خونه زندگیم اونجا باشه ..ولی الان ..نمیدونم چرا همه چیز تغییر کرده ...تهران دیگه بهم وایب قدیم رو نمیده ...تنها چیزی که میتونم بهش فکر کنم اینه که تهران ....ایران همیشه خونه است ...حتی اگه برای مدت طولانی خونه نباشم
دیدگاه ها (۴)

حتی فکر کردن به اینکه باهاش آشتی کنم برام غیر قابل تحمله ......

خلاصه یا تعریف کن تا تعریفو فرو میکنم بهت🎀💅

روانی منP53

اسلاید اول :بیلی درباره پروژه فیلم سه‌بعدی آینده‌اش با همکار...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط