عشقتآموختبهمنرمزپرشانیرا

#عشقت_آموخت_به_من_رمز_پريشانی_را
چون نسيم از غم تو بی سر و سامانی را

بوی پيراهنی ای باد بياور، ور نه
غم يوسف بكشد عاشق كنعانی را

دور از چاک گريبان تو آموخت به من
گل من! غنچه صفت، سر به گريبانی را

آه از اين درد كه زندان قفس خواهد كشت
مرغ خو كرده به پرواز گلستانی را

ليلی من! غم عشق تو بنازم كه كشی
به خيابان جنون، قيس بيابانی را

اينک آن طرف شقايق، دل من كز سوزش
داغ بر دل بنهد لاله‌ی نعمانی را

همه، باغ دلم آثار خزان دارد، كو؟
آن كه سامان بدهد اين همه ويرانی را...