همچون دالانی بلند
تنها بودم ..
پرندگان از من رفته بودند
شب با هجوم بی‌مروتش
سخت تسخیرم کرده بود

خواستم زنده بمانم
و فکر کردن به تو، تنها سلاحم بود
تنها کمانم،
تنها سنگم ..

#پابلو_نرودا


.
دیدگاه ها (۴)

عادت، بی‌رحم‌ترین چیزیه که تو زندگیت داری چون آروم وارد میشه...

میدونی چیه حالم خوبه اما تو یه حالت خنثی به سر میبرم نه خوشح...

تو بهاری‌؟نه! بهاران از توست..از تو میگیرد وام هر بهار ، این...

.گفتا به دلربائی ما را چگونه دیدیگفتم چوخرمنی گل دربزم دلربا...

خواستم زنده بمانم و فکر کردن به تو، تنها سلاحم بود، تنها سنگ...

برایم از رنجی بنویس که تو را آهسته پیر کرد و از نفس انداخت. ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط