عاشقانه های شبنم

‍ شب نبـــوده تا سحــر ، اینگـونه حرمانت کشم
دیــده در  راه تو  بودم ، از چــه هجرانت کشم
عاشـــق درمـــــانده ام ، در انحصــار کـــوی تو
تاب مهجـــوری نـــدارم ، درد  فقـــــدانت کشم
از جـــوانی سِیطَره  بــودی  به احسـاسـات من
با کــدام احســاس بایــد هجــــر زلفــانت کشم
در بَــــرم  بازا  کـــه ایـــن افکـار فانـی بگـــذرد
بار دیگــــر شــــانه بــر ، زلف پــریشــانت کشم
مستـمـر در حـــال گـــردش  بوده ای
از چـه بایــد این چنین خصمانه عصیانت کشم