.
.
.
.
.
.
.
.
شیراز شهر شعر و ادب
به بهارش معروف است و عطر نارنجش
اما من شیراز به خاطر وجود ت در تمام روزهای سال دوست دارم
قرارمان اینبار بدور از همه مسافران در قلب پاییز میان نم نم باران در ایستگاهی که قطارش این بار چشم براه مسافری بود که پیشتر قلبش را با تمام وجودش بخشیده بود.

این قصه ادامه دارد