اگر این شعر را خواندی ،
دستی که آن را نوشته است به یاد نیاور ؛
زیرا من به قدری تو را دوست دارم
که دلم می خواهد در خیال و افکار شیرین تو
از یاد رفته باشم ...
مبادا
به من فکر کنی
و تو را غمگین سازد !