خدایا! تو را همانگونه که میبینم و می‌دانم، میپرستمت. خدایا! می شود همیشه گرمی دستانت روی شانه هایم، دلیلی باشد برای خنده های بی دلیل و از ته دلم؟ می شود روی برنگردانی از بعضی از کارهایم که شاید باب میلم نیست و باب میلت نباشد؟
اصلا بگذار از اول شروع کنیم. تو فقط باش، تو فقط با سکوتت به من، فرصتی بده برای گفتن، خواستن و دعا کردن، مابقی اش خود به خود حل می شود
✍ #پردیس_خبازیان

خدایِ قشنگم صدهزار مرتبه شکرت برای همه خوبی ها و مهربونی هات