گرفتار زمونه ای شدیم که اگه یه بار بگی داغونی بجای همدر

گرفتار زمونه ای شدیم که اگه یه بار بگی داغونی ، بجای همدردی همه فقط بلدن
بگن کیه که درد نداره، یا میگن اگه مشکل منو داشتی چیکار میکردی

اما همه درد دارن ، اما برای کسی داره
درد و دل می‌کنه یا خودت راه حل باش ،
یا راه حل ، یا اینکه حداقل یه گوش باش
امید خوبه ، اما امید واهی نده

همون اول میگن همه مشکل دارن
یعنی خفشو و فقط خودتو داری ..
همینه که حال همه شده سکوت سکوت سکوت ..