خوب است که حوصلهات را نداشته باشند

خوب است که حوصله‌ات را نداشته باشند
پرت شوی یک گوشه‌ی دنج...
برای خودت پرنده باشی!

پر بکشی از آسمان ابر گرفته‌‌‌شان
آنقدر بالا بپری که دست آرزوهایشان هم تو را لمس نکند
دورترین نقطه خیالاشان را هم از تو خالی ببینند.

آنوقت است که تازه می‌فهمی...
برای خودت کافی هستی!

آنوقت‌است که با هر نگاه‌شان
تو را التماس خواهند کرد

اما دیگر دیر شده...
تو آنقدر پریدن را یاد گرفته‌ای
که با هر نسیم مخالفی که خیالت را بر هم بزند
پریدن را به سمت رهایی، مقصد می‌شوی.