روزی میرسد
بی خداحافظی
برای مدتی میروم
شاید به مقصدی که
فقط سکوت باشد
تا بتوانم صدای نفس
کشیدنم را برای باری
دیگر بشنوم
صدای قلب تکه تکه شدم ام
را بشنوم
صدای فریاد روح خسته ام را بشنوم
شاید به مقصدی که
بتوانم ساعتی برای خودم بنویسم
بخندم٫قدم بزنم٫ساعتی به هیچ چیز
فکر نکنم٫میدانم ترسناک است!
آدمی ک به یک باره از دید پنهان میشود
ترسناک است..
اما میدانی!!؟
گاهی ادم نیاز دارد
ک تنهایی آرام و بدون ادم هایی دیگر را تجربه کند!
گاهی نیاز دارد روح خسته اش کمی به خواب رود
کمی استراحت کند
کمی برای خود وقت بگذارد
کمی به دور از هیاهوی شهر باشد
و چقدر روح خسته من نیاز به کمی نبودن
دارد
حتی گاهی میفهمی ک ادم هایی ک دوستت دارند
در این مدت چقدر انتظار برگشت تورا میکشند
و چ کسانی برایشان ذره ای مهم نیست و میخندند
باور کن حرف مرا!
بارها تجربه اش کردم...
تلخ است
اما تورا تغییر میدهد
سرسخت تر از قبل بر خواهی گشت....