آمدمت که بنگرم باز نظر به خود کنم
سیر نمی‌ شود نظر بس که لطیف منظری
سعدی جان
سیر نمی‌ شوم ز تو نیست جز این گناه من
سیر مشو ز رحمتم ای دو جهان پناه من
مولانا
سیر نمی شوم ز تو ای مه جان فزای من
جور مکن جفا مکن نیست جفا سزای من
مولانا
تو به صد آینه از دیدنِ خود سیر نه ای
من به یک چشم ز یدارِ تو چون سیر شوم؟
صائب تبریزی