یک روز میپذیری پستیها و بلندیها و سختیهای روزگار را و

یک روز می‌پذیری پستی‌ها و بلندی‌ها و سختی‌های روزگار را و با ناملایمتی‌ها کنار می‌آیی یک روز به عقب نگاهی می‌کنی و می‌بینی غصه خوردن‌ها و شماتت کردن‌ها و اندوه به جانْ خریدن‌ها بی‌فایده بوده یک روز به خودت می‌آیی و می‌بینی چقدر از خودت دور مانده‌ای و چقدر حواست به زیبایی‌ها و اتفاقات و آدم‌های خوب نبوده چقدر تمرکزت را روی نداشته‌ها و نبایدها و نبودها گذاشته‌ای و غافل مانده‌ای از داشته‌ها و بایدها و بودهاآنقدر اشتباهات خودت و آدم‌ها را سرزنش کرده‌ای که فراموشت شده خوبی‌ها را هم ببینی و تحسین کنی و لذت ببخشی و لذت ببری
بالآخره رها خواهی‌شد از حواشیِ ناهموار زیستن و در متن بیقرار زندگی همچون پرندگان وحشی و آزاد پرواز خواهی‌کرد و از کنار تمام ناملایمتی‌ها و از دل تمام بحران‌ها به سادگی عبور خواهی‌کرد، بی‌آن‌که به‌هم بریزی و متلاطم شوی
و لبریز اشتیاق خواهی‌بود از این‌که کسانی را دوست داری و کسانی دوستت دارند و کفایت خواهی‌کرد به جزئیات معمولی و دلخوشی‌های در دسترس
و نخواهی رنجید، و غمگین نخواهی‌شد و دوست خواهی‌داشت و عشق خواهی‌ورزید و ستایش‌ خواهی‌کرد و بی‌تفاوت خواهی‌بود و خواهی زیست عمیقا خواهی‌زیست